Juf:

Let op. Gisteren hebben jullie kaartjes van mij gekregen (ansichtkaarten), maar die krijg je niet zomaar terug. Ik ga ze hier op de tafel leggen en dan moet je zeggen hoe die van jou eruit ziet, je mag niet wijzen. En als de ander dan weet welke het is, dan krijg je het terug.

Nadia:

Ik snap het helemaal niet...wat moet ik doen?

Juf:

Ah, je merkt het wel. Ik leg het een beetje onhandig uit, maar ik zal het straks nog eens zeggen, dan kom je er vanzelf achter.

Nadia:

Ik snap het nog steeds niet helemaal...

Juf:

Lindsay, wil jij vertellen hoe ziet jouw kaart eruit?

Lindsay:

Ik weet niet goed wat er op staat, er staan geen beesten op er zijn wel mensen, het lijkt een beetje op een café. Daar lijkt het op.

Juf:

Wie wil eens gaan kijken of ie de kaart van Lindsay  kan vinden. Wie vindt het leuk om dat uit te proberen? Ze heeft verteld er staan wel mensen op en het lijkt een beetje op een cafeetje. Nadia nu mag jij rondlopen en kijken of je kan vinden welke kaart van haar is.

(Nadia wijst twee keer een kaart aan met de vraag: ‘Is het deze?’ Het antwoord is twee keer nee)   

Juf:

Misschien, Lindsay kun je nog zeggen welke kleuren je erop ziet.

Lindsay:

Er zijn geen kleuren in. Het is gewoon grijs.

Nadia:

Is het deze?

Lindsay:

Ja.